Менің атым Сергей Кликич.
Мен Абай атындағы Қазақ педагогикалық институтын бітірдім.
Мектепке дейін Республикалық жас туристер станциясында жұмыс істедім.
Мен істеген ісім үшін мақтанатын нәрсе: болған нәрсе болды, бояуы сіңді, оны мақтану керек пе, мақтау керек пе, білмеймін.
Мектеп оқушысы кезімде мектеп өмірдің кезекті кезеңі деп сенетінмін.
Жалпы, мен бала кезімде армансыз өмір сүрдім, Кеңес Армиясы қатарында қызмет етіп, педагогикалық оқуға түсуге бел будым!
Қазіргі ойым, мектеп… ол туралы ойламаймын. Салыстыратын нәрсе бар!
Ұстаз болған жандарға алғысым шексіз. Бағалаймын, әрқашан есімде және алғыс айтамын!
Мен өз оқушыларымнан үйренемін… Мен үйренбеймін, бірақ оларды сол қалпында қабылдаймын.
Таңертең тұрып, сабаққа дайындалу үшін мен өзіме: «Сонымен, не …» деймін.
Жұмыстан кейін мен әдетте жұмыс істеймін.
Болашақтың идеал мектебі… Мүлдем дұрыс емес. Қазіргі мектеп мінсіз емес пе?